RUH SAĞLIĞINIZ İÇİN KENDİNİZİ AFFEDEBİLİRSİNİZ?
“Aptal insan ne affeder ne unutur, saf insan hem affeder hem unutur, akıllı insan ise affeder fakat unutmaz”. (Thomas Szasz)
Araştırmalara göre, affetmeyi başarabilen kişiler, fiziksel ve ruhsal sağlık anlamında kendilerini daha iyi hissederler. Affeden insanın depresyon, anksiyete ve öfke düzeyleri azalma eğilimindedir. İhanete uğramış çiftlerde bile bazen daha güçlü bağların oluşmasına bile neden olduğu gözlenmiştir.
O halde en başta kendimizde neleri affedebiliriz?
-Biten ilişkiniz için affedin kendinizi.
-Aileniz için affedin kendinizi.
-Seçtiğiniz eş için affedin kendinizi.
-Söylediğiniz söz, yaptığınız o davranış için affedin kendinizi.
-Maddi kayıplarınız,
-Kötü alışkanlıklarınız,
-İstemeden acı yaşatıp zarar verdiğiniz insanlar için affedin kendinizi.
-Yeterince sevemediğiniz ya da fazlasıyla sevdiğiniz için affedin kendinizi.
-Size ait olan fiziksel kusurlarınız için affedin kendinizi.
-Çok akıllı, çok başarılı, çok yetenekli, çok güzel vs. olmadığınız için affedin kendinizi.
-Anneliğinizi, babalığınızı, eş, sevgili, arkadaş ya da evlat oluşunuzu yargılamayın affedin kendinizi.
-Unutmayın, o son sözü söyleyemezdiniz ya da farklı davranamazdınız.
Yola sağlıklı devam etmek için başkalarını olduğu kadar kendimizi de affetmeyi unutmamalıyız…Genellikle dargınlığı ve kini muhafaza ederek zarar gördüğümüz kişiyi kendimizden fiziksel ve duygusal olarak uzak tutarak kendimizi koruma çabamızdan dolayı affetmeyiz. Oysa sanılanın aksine, affetmek unutmak değildir. Acımız karşısında bize, yol göstermek isteyen bir çok kişi “unut gitsin” der. Oysa insanlar hafızaları sayesinde yaşanılan önemli olayları unutmazlar. Affetmek, ortada bilinen ve hatırlanan bir yanlış olduğu gerçeğini değiştirmez. Sadece yaşadığımız acının farkında olarak, bu acıyı artık taşımamayı seçme biçimidir.
Affetme konusunda çekimser davranılmasının bir diğer nedeni de “Affedersem ve unutursam tekrar aynı hatayı yapabilirim” veya “Affederek karşı tarafın bana yine hata yapmasına izin vermiş olurum.” Düşüncesidir. Sanılanın aksine “affetmemek” hatanın tekrar yapılıp yapılmayacağını belirlemez. Çünkü affederek zincirlerinden kurtardığımız kişi, sadece hatayı işleyen değildir. En başta kendimizi olumsuz duygulardan kurtarırız. Geçmişte değil bugün ve yarınımızı sağlıklı bir şekilde yaşamaya başlamak için affetmeyi seçeriz. Ayrıca affettiğimiz kişiyle ilişkiyi sürdürmemize ve bunu da bilinmesine gerek yok.
Affedici olmanın getirdiği bedensel ve psikolojik rahatlama kendimize yapacağımız en sağlıklı eylemdir.
Özgü Ertul – Psikolog/Özel Eğitim Uzmanı